Annelik Babalık Şefkati, Kafese Dönüşmemelidir

Başarı biraz da duyguların iyi yönetilebilmesidir. Anne babalar onlara karşı duydukları sevgi ve merhametle çocuklarının problemlerle yüzleşmelerine izin vermezlerse çocuk kendi hayatına sahip çıkmayı öğrenemez. Annelik babalık şefkati çocuğun gücünü keşfetmesine ve uygulamasına engel oluyorsa, o şefkat ilerde kapısı zor kırılacak bir kafese dönüşmüş demektir. İlerde onların kendi kendilerine yetebilmelerini istiyorsanız, şimdi onları kendi kendilerine bırakabilmelisiniz.Çocuk kendisi ile ilgili bir problemi çözmek için harekete geçtiğinde, iletişim içinde olacağı bütün sosyal çevreler tarafından desteklenmelidir. Ancak anne baba çocuklarının bağımsız bir kişilik geliştirmelerinde sosyal çevrenin bazen bütünü ile engelleyici hatta yıldırıcı olabileceğini unutmadan bu konuda öncü rolünü asla bırakmamalıdır. Çocuklar yaşama becerileri ile birlikte doğar. Ancak aldığımız eğitimdir ki, bunları bize fark ettirecek yerde söndürür. Kurumlar çapında da, aile çapında da yapılması gereken, çocuğa engel olmamaktır. Ne var ki eğitim dediğimiz süreç, bazen korkularımız, bazen yönetimsiz duygulanınız., bazen de çocuğun insan olarak varlığına saygısızlığımız sebebiyle tam bir engellemeye dönüşür.