Çocuğun bağımsız bir kişilik geliştirebilmesi için onu ciddiye almalıyız. Bu da ona yalnız haklar değil görevler verilmesini de gerektirir. Çocuk
ciddiye alındığını haklarından çok görevlerinden hisseder. Aile aşırı koruyuculukla çocuğun tek başına yapabileceği her işi yapmaya devam ettikçe çocuğun bağımlılığı artacak, çocuk, anne babası olmadan hiçbir işe girişemeyecektir. Çocuk, hatalarının sonuçlarına da katlanmalıdır. Uyarılara rağmen geç yattığı için erken kalkamayan ve okuluna geç kalan bir çocuk okulun tepkisi ile yüzleşmelidir. Anne baba çocuğun yerini alıp okula gerçek dışı mazeret sunarak onu mazur göstermeye kalkışırsa, çocuğun görevlerine ilişkin sorumluluk duygusu azalır. Çocuğun hataları karşısında ezilmesi kadar hatalarının örtbas edilmesi de onun bağımsız kişilik geliştirmesini engeller
Iconic One Theme | Powered by Wordpress