Her ailenin kendine has bir ritmi, musikisi, rengi vardır. Her aile farklı bir sestir. Çocuk, bu sesi
işiterek büyür. Bu ses, öncelikle aile birbirleri ile ilişkilerinden, diğer insan ve kurumlara verdikleri anlamlardan, ailenin değer hükümlerinden, ailenin hayata bakışından ve hayata katılışından meydana gelir. Anne babanın alışkanlıkları, faziletleri, evin düzeni, eşyanın o evdeki anlamı, başta akrabalar olmak üzere yakın ve uzak çevrenin aileye olumlu olumsuz katkıları, herhangi bir sesi o ailenin özel sesi yapan etkilerdir. Aile ortamının iyileştirilmeye çalışılması, üzerine çok değerli bir tohum atılacak toprağın işlenmesi gibidir. Anne babalar kendilerine devamlı şu soruyu sormalıdırlar: “Çocuğumuz nasıl bir sesi işiterek büyüyor? Bugün ona ne fısıldadık?” Anne babanın kişiliği, aile ortamını bütünüyle çevreler. Bu kişiliğin küçücük bir müdahalesi bile aile ortamını oluşturan parçaların yer değiştirmesine, alt üst olmasına sebep olabilir veya parçaların doğru bir bütünlüğe kavuşmasını sağlayabilir. Başarısız anne baba kişiliği aile ortamında yeni parçalar inşa edemez veya ortama katılacak olumlu parçaları yönetemez.