Bir çok ebeveyn beraberinde kendi yetişme tarzında edindiği “adil”kavramlarını getirir. Biz bunlara “adalet kanıları”diyoruz. Adalet kanılarımız, eğer onlardan haberdar olmazsak, çocuklarımıza geçebilir ve sorunlara yol açabilir. Bir ebeveyn ne kadar adil olmaya çalışırsa, çocuklar da o kadar adil kavramı geliştirecektir. Adil olma çok kişisel ve seçici bir kavramdır. kimseye adil görünen bir başkasına adil görünmeyebilirler. Çocukların kendilerini kardeşleriyle karşılaştırmalar ve onları kıskanmaları doğaldır. Ama bu ebeveynlerin, çocukları böyle hissetmesin diye, her şeyi ayarlamaları veya aileyi kontrol etmeye çalışmaları gerektiği anlamına gelmemelidir.
Çocuğumu Anlamak:
Küçük bir insanın annesi olmak, bir yandan dünyaya onun gözünden bakmayı öğrenmek, diğer yandan da onun ihtiyaçlarını ve duygusal dünyasını anlamak anlamına geliyor. Bir yıl boyunca, bebeğimin her bir aşamasında farklı zorluklar ve ödüllerle karşılaştım. İlk gülümsemesi, ilk adımı, her biri beni derinden etkileyen anlardı. Ancak, bazen ağlamalarının sebebini bulmak veya uyku düzeniyle başa çıkmak gibi zorluklar da yaşadım. Çocuğumu anlamak, sabır, dikkat ve empati gerektiren bir süreç, ancak her anıyla değerli bir serüven.
Kendimi Anlamak:
Anne olduktan sonra, kendi güçlü ve zayıf yönlerimi daha derinlemesine anlamaya başladım. Sabır konusunda daha iyileştim, çok yönlü beceriler geliştirdim ve en önemlisi, kendime olan güvenim arttı. Ancak, aynı zamanda yorgunluk, endişe ve zaman yönetimi gibi yeni zorluklarla da karşılaştım. Bu süreçte, kendi ihtiyaçlarıma öncelik vermenin önemini ve zaman zaman yardım istemenin bir güç olduğunu anlamak da önemli bir öğrenme oldu.
Durumu Anlamak:
Bir yılın ardından, hayatımın tamamen değiştiğini söylemek yanıltıcı olmaz. Anneliğin getirdiği sorumluluklar, sevinçler ve belirsizliklerle dolu bir yolculuktu. Aile dinamikleri, kariyer beklentileri ve sosyal hayat gibi birçok alan, beni yeni bir perspektifle ele almamı sağladı. Özellikle pandemi koşulları altında annelik, dünya ile ilişkimi yeniden değerlendirme fırsatı tanıdı ve kişisel önceliklerimi gözden geçirmeme yardımcı oldu.
Bu bir yılın ardından, hem sevinçli anılara hem de zorlu anlara tanık oldum. Ancak hepsinden öğrendiklerimle dolu bir yılı geride bırakmak, beni daha güçlü, daha bilge ve daha minnettar bir anne yapmıştır. Geleceğe umutla bakıyor, bu sürecin beni ve ailemi nasıl şekillendireceğini merakla bekliyorum.