DENİZ FENERİNDEN MEKTUPLAR

Sevgili kızım, Çocuklarından söz açmana ne kadar çok sevindim anlatamam. Çocuklardan söz edildiğinde yüreğim titrer. Onlar beni hep gizemli bulmuşlardır. Ne yer ne içer, kiminle dertleşir kime naz eder bilinmez bir ihtiyar… Bense onları denizleri sevdiğim kadar severim. Sen de çocuklarım benim yıllardır üzerinden gözlerimi ayıramadığını, her hırçınlığımı katlandığım, bütün bir hayatımı mavi bakışlarına kattığım şu denizleri sevdiğim gibi seviyorsun değil mi? Sevgili kızım, sözlerinden, telâş içinde olduğu nu gördüm. Çocukların ve gençlerin eğilimine artık daha çok önem veriliyor olması bu konuda birçok görüşün doğmasına yol açıyor. Anne babalar kendi tecrübelerini anlatıyorlar, eğitimciler ve uzmanlar tavsiyelerde bulunuyorlar, kitaplar yazılıyor, konferanslar veriliyor. Bunların hepsi çok faydalı. Ama sen niçin telâşlanıyorsun? Dunların hepsi senin kendi özel davranış biçimlerini bulabilmene hizmet ediyor. Bir konuda geniş bilgi sahibi olmadan o konudaki özel tavrını belirleyemezsin. Öyleyse sen değişik görüş ve yöntemleri bunları aynen uygulamak için değil, kendi görüş ve yöntemlerini en doğru şekilde belirleyebilmek için öğrenmelisin. Bütün bu bilgi ve tecrübeleri yorumlayacak, ailenin ve çocuklarının özelliklerini göz nünde tutacak, sonra da kendi yöntemlerini, kendi çözümlerini uygulayacaksın. Bunu yaparken sağduyun sana yardım edecektir. Onu dinlemeyi ihmal etme. Tam dengede bulunabilmen için ortamın yeterince aydınlık olması gerekir. Edineceğin bilgiler, dengede duracağın aydınlığı sağlayacaktır. Yeni usul ve tavsiyeleri, kendi usullerini bulabilmek
için dinlerken insan hayatında şaşmaz ilkeler ve değerler bulunduğunu unutma. Ben kendimi gemilere göre ayarlamam. Gemiler kendilerini bana
göre ayarlarlar. Benim ışığıma direnen olursa sonu kayalıklarda parçalanmaktır. Mümkün olduğu kadar oku, dinle, öğren. Sağduyunu yanına al. İşığıma dikkat ederek yürü. Deniz Feneri