Dostluk ilişkisi, Anne Babaya Çocuklarına güvenle müdahale gücü verir

Çocuk kendi varlığını hissettikçe onunla dost olmanız önem kazanır. Çocuğun iyi ve üstün yönleri üzerinde durmanız dostluk ilişkisinin temelidir. Bundan dolayı dostluk bir ilişki biçimidir,eylem gerektirir. Gerçek dostluk sonuçlarda birleşmek, başarılı veya başarısız sonuçları birlikte karşılamaktır. Bir baba “Ben evde yemek yaparken oğlum hep yanımda olur ve bana yardım eder. Birlikte yaptığımız yemeğin annesi tarafından beğenilmemesi onun hoşuna gider. Beraber mağlup olmamız da beraber galip gelmemiz kadar ona zevk veriyor.” demişti. Bir dostun bir dosta sözlerinin daha güçlü bir etkisi vardır. Bu, iki taraflı ilişkiyi besler. İyi ve üstün yönlerin temel alındığı bir dostluk ilişkisinde çocuğunuzun zayıf yönlerini güvenle onarabilirsiniz. Çocuğunuzun hayatında canlı bir şekilde yer aldığınızda öğütleriniz ve tavsiyeleriniz de canlılık kazanır. Öğüt, bantla, ilişkinin bir yerine yapıştırılabilecek bir ilan değildir. Öğüt ilişkiye dışardan katılmamalı, ilişkinin içinden harekete geçmelidir.