Emirler, yasaklamalar, nutuklar ve sorgulamalardan ibaret tek taraflı bir ilişkide çocuğun gerçek
gücü ortaya çıkmaz. O, eşit bir ilişkinin diğer tarafı olmadığı için kendi gücü ile ilişkiye geçme fırsatı bulamaz. İki taraflı bir ilişkide kendi zihinsel, ruhsal ve duygusal gücünü keşfedecek olan çocuk, bir ilişki içinde bu gücü ile yer almayı da öğrenir. İki taraflı ilişki, çocuğun kendisini fark etme sürecini hızlandırır. Çocuk, hayatta kendisi için de bir yer ayrıldığını, varlığının bazı sonuçlara yol açtığını ya da bunları değiştirdiğini, kendisini söz ve davranışlarla ifade edebildiğinde fark eder. Çocuğun kendisini ifadesi sizde olumlu karşılıklar buldukça o da her defasında artan bir girişkenlikle kendisinde hayatın içerilerine doğru sokulma gücü bulur.