Çocuğun kendisi hakkında zayıf bir imaja sahip olmasına sebep olacak, onun girişim gücünü azaltacak bütün müdahale ve cezalar yanlıştır.
Sık sık ceza bu yanlışlığı daha da ağırlaştırır. Cezanın sık ve tek yöntem olduğu bir süreçte, cezanın bütün etkileri ortadan kalkar. öfke de cezanın etkisini azaltır veya siler. Öfklendiğiniz için kendisine ceza verdiğinizi düşünen çocuk öfkenizden nefret eder öfkelendiğinizde çocuk sizden, hatası ile değil kendisi ile uğraşacağınız mesajını alır. Sık sık öfke ile verilen cezalarda çocuk her ikisini de kanıksar, insanın başına bomba yağmasına
bile alışabildiğim düşünecek olursanız, çocuğun öfkenize ve cezalarınıza alışmasının çok kolay olduğunu anlayabilirsiniz. Çocuğu
öfkenize ve cezalarınıza alıştırmanız onun üzerindeki müdahale gücünüzü ağır şekilde yaralar. Cezalar çocuğun, hatalarının sonuçları üzerinde düşünmesini sağlamıyorsa yanlış ve doğal olarak zararlıdır. Anne baba öfkelendiğinde kendisini bu öfkeden korumaya çalışacaklarını, kararlarının öfke ile verilmeyeceğini çocuğa kuvvetle hissettirmelidir. Onu öfkenizden korumak istemeniz çocuk için olumlu bir etkileyicidir. Bugün öfkelendiğinize yarın yine öfkeleneceğiniz de kesin değildir. Dolayısı ile çocuk aynı davranışında iki farklı tepki ile karşılaşır. Bu durumda çocuğun, davranışının yanlış olduğuna inanması çok zordur.
Iconic One Theme | Powered by Wordpress